Ερωτήσεις

A.

• Απορροφούν ελάχιστα χρωστικές ουσίες.
• Έχουν άριστα αισθητικά αποτελέσματα.
• Έχουν σαφέστατα μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.

A.

• Δεν απαιτείται αναισθησία.

A.

• Για την αλλαγή χρώματος και σχήματος των δοντιών.
• Για δόντια πολύ μικρά, πολύ μεγάλα ή δόντια με ανισόπεδες επιφάνειες.
• Για δόντια που έχουν χρωματιστεί από λήψη τετρακυκλινών ή τραυματισμών.
• Για ασθενείς που δεν θέλουν να υποβληθούν σε ορθοδοντική θεραπεία.

A.

Επιδιορθώνουν τις μικρές ατέλειες και ελλείψεις των δοντιών.
Καλύπτουν τα δόντια που έχουν χρωματιστεί ή έχουν ξεθωριάσει.
Πραγματοποιούν αλλαγές στο χρώμα των δοντιών που έχουν μόνιμους λεκέδες.
Κλείνουν τα κενά μεταξύ των δοντιών.

A.

Η όψη πορσελάνης είναι ουσιαστικά ένα λεπτό κεραμικό κέλυφος (πορσελάνη), που τοποθετείται στην μπροστινή πλευρά του δοντιού. Οι όψεις πορσελάνης συνήθως χρησιμοποιούνται για την συγκάλυψη δυσχρωμιών, φωτίζουν τα δόντια και βελτιώνουν το χαμόγελο.

A.

• Περιορισμένη ικανότητα μάσησης.
• Μετακίνηση γειτονικών και ανταγωνιστών δοντιών.
• Απώλεια περισσότερου οστού, που οδηγεί σε ατροφία γνάθων και, κατά συνέπεια, σε αισθητικές αλλαγές στο πρόσωπο.

A.

Τα εμφυτεύματα μπορούν να τοποθετηθούν σε όλους τους ενήλικες, ανεξαρτήτως ηλικίας. Υπάρχουν όμως κάποιοι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την απόφαση του οδοντιάτρου να τα βάλει, που έχουν να κάνουν με τη γενική υγεία του ασθενή. Προβλήματα υγείας όπως η οστεοπόρωση ή η χορήγηση ενδοφλέβιας αγωγής, ή τέλος, ο μη ελεγχόμενος διαβήτης τύπου ΙΙ, θα πρέπει να μελετώνται προσεκτικά πριν την τοποθέτηση. Επίσης, ο βρουξισμός (τρίξιμο) μπορεί να αποτελέσει ένα παράγοντα αποτυχίας. Ακόμη, αντένδειξη είναι και οι βαρείς καπνιστές. Σημαντικά επίσης είναι η ποσότητα και η ποιότητα του οστού και η καλή στοματική υγεία.

A.

Με τοπική αναισθησία στο ιατρείο. Μένουν 6 μήνες, ανάλογα με το περιστατικό, μέχρι να γίνει οστεοενσωμάτωση. Στο μεταξύ, μπορεί να τοποθετηθεί μια προσωρινή γέφυρα (ειδικού τύπου, χωρίς τρόχισμα δοντιών), μερική ή ολική οδοντοστοιχία. Σε πολλές περιπτώσεις, αν κριθεί ότι η αρχική σταθερότητα των εμφυτευμάτων είναι ικανοποιητική, μπορεί να γίνει η άμεση μη λειτουργική φόρτιση, αποκατάσταση εμφυτευμάτων.

A.

• Δεν απαιτείται τροχισμός στα παρακείμενα δόντια.

A.

Ο ενδεδειγμένος τρόπος προστασίας των δοντιών είναι η εφαρμογή σωστών μέτρων πρόληψης από πολύ μικρή ηλικία. Τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν τον καθαρισμό των δοντιών, τη σωστή διατροφή, τη χρήση φθορίου, προληπτικές εμφράξεις οπών και σχισμών σε όποια δόντια χρειάζονται και τις συχνές επισκέψεις στον οδοντίατρό σας. Στόχος σας πρέπει να είναι η διατήρηση της υγείας των δοντιών μέχρι την ηλικία των 16-18 ετών. Εάν το πετύχετε αυτό, τότε το παιδί σας θα έχει σε όλη του τη ζωή γερά δόντια.

A.

Ναι! Η αποτελεσματική στοματική υγιεινή, η διακοπή ή ελάττωση του καπνίσματος, καθώς και ο τακτικός έλεγχος στον οδοντίατρο συντελούν στη διατήρηση υγιών περιοδοντικών ιστών.

A.

Είναι φλεγμονή τόσο των ούλων, όσο και του φατνιακού οστού (οστό των γνάθων, που στηρίζει τα δόντια). Αποτελεί την εξέλιξη της ουλίτιδας.

Θεραπεύεται με την εφαρμογή συντηρητικών και χειρουργικών τεχνικών. Αρχικά, επιδιώκεται η απομάκρυνση της φλεγμονής με αποτρύγωση και ριζική απόξεση και η εκπαίδευση του ασθενούς σε ένα νέο πρόγραμμα βελτίωσης της στοματικής του υγιεινής. Στις περιπτώσεις που, λόγω της βαρύτητας της νόσου, η συντηρητική θεραπεία δεν είναι αρκετή, το πρόβλημα επιλύεται με τη βοήθεια μιας μικρής χειρουργικής επέμβασης.

A.

Είναι φλεγμονή των ούλων. Τα ούλα πρήζονται και αιμορραγούν. Μπορεί να παρατηρείται και κακοσμία.

Οφείλεται στα μικρόβια, που «φωλιάζουν» στη σχηματισμένη οδοντική τρυγία (πέτρα), η οποία έρχεται σε επαφή με τα ούλα. Η έλλειψη αποτελεσματικής στοματικής υγιεινής, καθώς και οι κακότεχνες εμφράξεις (σφραγίσματα) και οι κακότεχνες προσθετικές εργασίες (στεφάνες, γέφυρες κ.λπ.), συμβάλλουν στη δημιουργία τρυγίας.

Θεραπεύεται με τον επαγγελματικό οδοντιατρικό καθαρισμό (αποτρύγωση).

A.

Βάζοντας μικρή ποσότητα οδοντόπαστας στην οδοντόβουρτσα, τοποθετούμε τις τρίχες με γωνία 45 μοιρών σε σχέση με τα δόντια, ώστε ένα μέρος των τριχών να ακουμπά στα ούλα και ένα μέρος στο δόντι. Ωθούμε τις μύτες των τριχών κάτω από τα ούλα. Με μικρές κινήσεις (σχεδόν σαν δόνηση) κουνάμε τις τρίχες, 6-7 φορές για κάθε επιφάνεια, και απομακρύνουμε την πλάκα που έχει αναπτυχθεί. Βουρτσίζουμε όλες τις οδοντικές επιφάνειες. Καθαρίζουμε και την άνω επιφάνεια της γλώσσας. Πρέπει να  διαρκεί τουλάχιστον 3-5 λεπτά.

A.

Βουρτσίζουμε τα δόντια μας τουλάχιστον 2 φορές την ημέρα (πρωί και βράδυ). Το βραδινό είναι το σημαντικότερο.

A.

Η αποτελεσματική στοματική υγιεινή, οι ετήσιοι έλεγχοι από τον οδοντίατρο και η σωστή διατροφή.

A.

Βρυγμός ή τρίξιμο δοντιών λέγεται το παραλειτουργικό (μη φυσιολογικό) τρίξιμο και σφίξιμο των δοντιών κατά τη διάρκεια της νύχτας ή και της ημέρας. Όταν σφίγγουμε ή τρίζουμε τα δόντια μας κατά τη διάρκεια της ημέρας, και κυρίως κατά τη διάρκεια της νύχτας, κουράζουμε και υπερφορτώνουμε το στοματογναθικό μας σύστημα.

Οι κυριότερες αιτίες αυτής της παραλειτουργίας του στόματος είναι:

• Οι ανωμαλίες στη σύγκλειση των δοντιών.
• Οι τραυματισμοί της κάτω γνάθου και της Κροταφογναθικής Διάρθρωσης (Κ.Δ.) ή άλλες διαταραχές της Κ.Δ., όπως οι αρθρίτιδες.
• Το άγχος, δηλαδή το αγχώδες άτομο που βρίσκεται σε περίοδο στρες ή έντασης.
• Η ψυχολογική κατάσταση, όπου ο ασθενής βιώνει καταπιεσμένο θυμό ή απογοήτευση.
• Η επιθετική, ανταγωνιστική ή υπερδραστήρια προσωπικότητα.

Ο βρυγμός μπορεί ακόμη να εκδηλωθεί σαν αντίδραση σε οποιοδήποτε οξύ ή χρόνιο πόνο.

Η θεραπεία του βρυγμού είναι συνήθως συμπτωματική, στοχεύει δηλαδή στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων και την προστασία των δοντιών και των προσθετικών εργασιών. Το κυρίως θεραπευτικό μέσο είναι η κατασκευή από τον οδοντίατρο ενός ειδικού νάρθηκα βρυγμού.

A.

Η τοποθέτηση εμφυτεύματος είναι πιο ανώδυνη και από μια εξαγωγή.
Οι επιπλοκές είναι σπάνιες. Ο πόνος μετά την εμφύτευση και μόνο για μία έως δύο μέρες είναι ήπιος έως λίγο εντονότερος, ο οποίος αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με παυσίπονα (όσο περίπου ο πόνος της εξαγωγής). Μπορεί, επίσης, να γίνει ταυτόχρονη εξαγωγή ενός κατεστραμμένου δοντιού και μαζί εμφύτευση (υπό κάποιες προϋποθέσεις).

A.

Η λευκαντική ουσία που χρησιμοποιείται είναι ήπια και επηρεάζει μόνο επιφανειακά το σμάλτο των δοντιών. Τονίζεται ότι απαιτείται διάστημα 7-14 ημερών μετά την λεύκανση για να επανέλθει το σμάλτο στην αρχική του κατάσταση, για αυτό και δίνεται έμφαση στην καλή στοματική υγιεινή και την αποφυγή καπνίσματος ή πρόσληψης τροφών με χρωστικές (καφές, τσάι, κόκκινο κρασί, παντζάρια κ.α.) σε αυτό το χρονικό διάστημα.

A.

Τα μαύρα σφραγίσματα προϋποθέτουν περισσότερο τρόχισμα υγιούς δοντιού, γιατί η συγκράτησή τους στα δόντια είναι καθαρά μηχανική. Επίσης το χρώμα τους είναι πολύ διαφορετικό από αυτό των δοντιών. Τέλος, οι φυσικές ιδιότητες του υλικού είναι πολύ διαφορετικές από αυτές του δοντιού. Με τα άσπρα σφραγίσματα, χρησιμοποιούμε υλικά στο χρώμα των δοντιών, και με παρόμοιες ιδιότητες ώστε να δημιουργήσουμε μια ανθεκτική αποκατάσταση με προβλεψιμότητα, και υψηλή αισθητική χωρίς να τροχίσουμε υγιή οδοντική ουσία.

A.

1.  Υδατάνθρακες, όξινες τροφές, ζάχαρη.
2.  Όταν το PH πέφτει κάτω από το 5,5 αρχίζουν τα προβλήματα.
3.  Ζάχαρη + μικρόβια από την μικροβιακή πλάκα = παραγωγή οξέως > απομάκρυνση ασβεστίου και φωσφόρου από τα δόντια.

A.

Είναι μία ερώτηση που συχνά δεχόμαστε στο οδοντιατρείο! Τα δόντια μας είναι φτιαγμένα από κάποιους σκληρούς ιστούς, την αδαμαντίνη και την οδοντίνη. Η αδαμαντίνη που βρίσκεται στην εξωτερική επιφάνεια του δοντιού, είναι μία από τις σκληρότερες ουσίες που παράγονται με βιολογικό τρόπο στη φύση. Μας δίνει την δυνατότητα να μασάμε τις τροφές και είναι το πιο όμορφο μέρος των δοντιών μας. Ένα βασικό χαρακτηριστικό της είναι πως δεν περιέχει κύτταρα. Αποτελείται αποκλειστικά από ανόργανα συστατικά. Η σύσταση και η δομή της αυτή είναι που της «χαρίζουν» αυτή την υψηλή σκληρότητα.
Καθώς όμως δεν περιέχει κύτταρα, δεν διαθέτει κάποιο «αισθητήριο σύστημα». Δεν μπορεί δηλαδή να αντιληφθεί εάν υπάρχει κάποια βλάβη ή κάποιο τραυματικό ερέθισμα. Για να μπορέσουμε να νιώσουμε ενόχληση ή ακόμα και πόνο, το ερέθισμα πρέπει να φτάσει στο βαθύτερο ιστό που είναι η οδοντίνη. Η οδοντίνη, είναι επίσης ένας σκληρός οδοντικός ιστός, ο οποίος όμως περιέχει κυτταρικές αποφυάδες, «ουρές» δηλαδή κυττάρων, οι οποίες είναι αρκετά «ευαίσθητες». Όταν φτάσει σε αυτές κάποιο θερμικό ερέθισμα (κρύο-ζεστό) ή χημικό (ζάχαρη), αντιδρούν, μεταφέρουν το «μήνυμα» στο εσωτερικό του δοντιού, στον πολφό (νεύρο) και αντιλαμβανόμαστε πόνο. Σε αυτή την περίπτωση όπως γίνεται αντιληπτό, η βλάβη έχει καταστρέψει την αδαμαντίνη και έχει προχωρήσει στην οδοντίνη.
Είναι προτιμότερο λοιπόν να προλαμβάνουμε τις βλάβες στο αρχικό τους στάδιο διότι έτσι απαιτούνται μικρότερες παρεμβάσεις και διατηρείται μεγαλύτερο μέρος υγιών οδοντικών ιστών.
Μία άλλη περίπτωση είναι στο δόντι να έχει γίνει ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση). Σε αυτή την περίπτωση, εάν δεν έχει κατασκευαστεί μία αποκατάσταση που προστατεύει το θεραπευμένο δόντι, είναι δυνατόν να υπάρχει μία τερηδονική βλάβη. Η βλάβη αυτή, ακόμα και εάν προχωρήσει στο εσωτερικό του δοντιού δε θα γίνει αντιληπτή από τον ασθενή, καθώς ένα ενδοδοντικά θεραπευμένο δόντι (απονευρωμένο) δεν έχει αισθητικότητα.

A.

Τα υλικά που χρησιμοποιούμε για τις άμεσες αποκαταστάσεις τον δοντιών, τις εμφράξεις (σφραγίσματα) είναι το αμάλγαμα (μεταλλικό υλικό) και οι ρητίνες (λευκό υλικό). Το κάθε ένα υλικό έχει κάποια πλεονεκτήματα και κάποια μειονεκτήματα. Το σχήμα της κοιλότητας που προκύπτει μετά την παρασκευή του δοντιού (μετά το τρόχισμα), η θέση του δοντιού και η στοματική υγιεινή του ασθενούς, είναι τρία βασικά κριτήρια για την επιλογή του κατάλληλου υλικού.

A.

Οι προληπτικές καλύψεις οπών και σχισμών είναι άχρωμες ή έγχρωμες ουσίες οι οποίες τοποθετούνται στις μασητικές επιφάνειες οπισθίων δοντιών.

Σκοπός τους είναι να προστατεύουν τις σχισμές των δοντιών οι οποίες δεν μπορούν να καθαριστούν με το βούρτσισμα και από τις οποίες συνήθως ξεκινά η τερηδόνα.

Με την τοποθέτησή τους τα μικρόβια και οι τροφές δεν μπορούν να παγιδευτούν στις σχισμές και να δημιουργήσουν τερηδόνα. Εφόσον παραμείνουν στη θέση τους προστατεύουν 100% τα δόντια.

Οι προληπτικές καλύψεις πρέπει να τοποθετούνται μετά την ανατολή των πρώτων μονίμων γομφίων, δηλαδή στην ηλικία των 6-7 ετών.

A.

Η στεφάνη είναι ένα κάλυμμα σε σχήμα δοντιού που τοποθετείται πάνω από ένα υπάρχον δόντι, που έχει παρασκευαστεί κατάλληλα.

Πότε χρησιμοποιείται:

• Για να ενισχύσει την αντοχή του δοντιού
• Για να αποκαταστήσει και να βελτιώσει την αισθητική εμφάνιση του δοντιού
• Για την κατασκευή γέφυρας
• Όταν δεν υπάρχει επαρκής οδοντική ουσία για να τοποθετηθεί ένα σφράγισμα
• Όταν ένα δόντι έχει υποστεί κάταγμα και έχει σπάσει

A.

Η γέφυρα είναι μια κατασκευή που αντικαθιστά ένα ή περισσότερα dental bridge ελλείποντα δόντια και στηρίζεται στα παρακείμενα δόντια. Τα δόντια που βρίσκονται εκατέρωθεν του ελλείποντος δοντιού πρέπει να παρασκευαστούν, όπως στην περίπτωση της στεφάνης, για να χρησιμοποιηθούν σαν στήριγμα που θα κρατήσουν στη θέση τους τα ενδιάμεσα-ελλείποντα δόντια.

A.

Η λεύκανση είναι μια συχνή οδοντιατρική πράξη στις μέρες μας, ιδιαίτερα στην κοσμητική οδοντιατρική. Ως λεύκανση δοντιών θεωρείται η μετατροπή σκούρων χρωματικά δοντιών σε ποιο λευκά δόντια με τη χρήση ειδικών ουσιών, που έχουν τη μορφή γέλης (gel). Οι ουσίες αυτές τοποθετούνται πάνω στα δόντια που επιθυμούμε να λευκάνουμε και απελευθερώνουν παράγοντες που δρουν στις εξωτερικές στιβάδες των δοντιών.

A.

Είναι ουσιαστικά φλεγμονή των ούλων. Τα ούλα αποκτούν έντονο κόκκινο χρώμα, διογκώνονται και αιμορραγούν εύκολα. Σε αυτό το στάδιο η νόσος είναι ακόμη αναστρέψιμη. Αν δεν αντιμετωπιστεί μπορεί να φτάσουμε σε μια πιο σοβαρή κατάσταση που ονομάζεται περιοδοντίτιδα. Σε αυτή τη περίπτωση έχουμε καταστροφή του οστού και των άλλων ιστών που στηρίζουν τα δόντια. Η θεραπεία γίνεται πιο περίπλοκη και μερικές φορές με αμφίβολη πρόγνωση.