Οι τέσσερεις πρώτοι μόνιμοι γομφίοι (τραπεζίτες) συγκαταλέγονται στα πρώτα δόντια της μόνιμης οδοντοφυΐας που εμφανίζονται στο στόμα του ανθρώπου, περίπου στην ηλικία των έξι ετών. Είναι δόντια τα οποία ιδανικά θα διατηρήσουμε για όλη μας τη ζωή, και θα αποτελούν τα κύρια δόντια μάσησης. Ωστόσο, το μικρό παιδί συνήθως δεν είναι επαρκώς ευαισθητοποιημένο σχετικά με την στοματική υγιεινή και την αξία της διατήρησης των
δοντιών. Έτσι οι πρώτοι μόνιμοι γομφίοι (τραπεζίτες) είναι εκτεθειμένοι στο στοματικό περιβάλλον του μικρού παιδιού, το οποίο συνήθως «βομβαρδίζεται» από κακές διατροφικές συνήθειες και παράλληλα ο καθαρισμός του είναι πλημμελής.
Ο πρώτος μόνιμος γομφίος, έχει μία μασητική επιφάνεια η οποία είναι ανάγλυφη. Έχει σχισμές, οπές και επάρματα. Το ανάγλυφο αυτό αποτελεί «ιδανική κρυψώνα» για τα μικρόβια, τα οποία τρέφονται από τις τροφές που μπαίνουν στο στόμα. Τα μικρόβια αυτά παράγουν οξέα, διαβρώνουν την αδαμαντίνη του δοντιού (σμάλτο) και με αυτό τον τρόπο ξεκινάει η τερηδόνα. Είναι πολύ σύνηθες, να εντοπίζουμε στους γομφίους τερηδόνα μέσα στο ανάγλυφο της μασητικής τους επιφάνειας.
Εάν θέλουμε να προφυλάξουμε την μασητική επιφάνεια του πρώτου γομφίου από τις τερηδονικές βλάβες, μπορούμε να παρέμβουμε προληπτικά μετά την ανατολή του δοντιού. Χωρίς να χρειάζεται παρασκευή του δοντιού (τρόχισμα) και μόνο με χημική αδροποίηση, είναι δυνατόν να εφαρμοστεί ένα λεπτό στρώμα υγρής ρητίνης (βερνίκι), το οποίο σφραγίζει τις λεπτές σχισμές της μασητικής επιφάνειας. Τα μικρόβια δεν μπορούν να μπούνε σε αυτές τις περιοχές και η τερηδόνα προλαμβάνεται.
Τα sealants από τη στιγμή που θα τοποθετηθούν πρέπει να επανεξετάζονται από τον οδοντίατρο κάθε 6 μήνες, ώστε να διαπιστώνεται η αρτιότητά τους και να γίνονται επιδιορθώσεις εάν κάτι τέτοιο απαιτείται.
